1. كاربرد اين استاندارد در حسابداري موارد زير الزامي است، مشروط بر اينكه به فعاليت كشاورزي مربوط باشد :
الف. داراييهاي زيستي، و
ب. توليد كشاورزي در زمان برداشت.
2. اين استاندارد در موارد زير كاربرد ندارد :
الف . زمين مربوط به فعاليت كشاورزي (به استاندارد حسابداري شماره 11 با عنوان داراييهاي ثابت مشهود مراجعه شود)، و ...
ب. داراييهاي نامشهود مربوط به فعاليت كشاورزي (به استاندارد حسابداري شماره 17 با عنوان داراييهاي نامشهود مراجعه شود).
3. اين استاندارد در مورد توليد كشاورزي، يعني محصول برداشت شده از داراييهاي زيستي واحد تجاري، تنها در زمان برداشت، كاربرد دارد. بعد از زمان برداشت، توليد كشاورزي تابع الزامات استاندارد حسابداري شماره 8 با عنوان حسابداري موجودي مواد و كالا يا ساير استانداردهاي حسابداري مربوط خواهد بود. بنابراين، اين استاندارد به فراوري محصولات كشاورزي بعد از زمان برداشت مربوط نميشود؛
براي مثال، فرايند فراوري انگور تا سركه توسط باغدار پرورشدهنده انگور مشمول اين استاندارد نيست. هرچند چنين فرايندي ميتواند بهطور منطقي و طبيعي فعاليت كشاورزي محسوب شود و با دگرديسي زيستي تا حدي مشابه باشد، اما اين نوع فراوري در اين استاندارد در تعريف فعاليت كشاورزي قرار نميگيرد.

• فعاليت كشاورزي : عبارت است از مديريت بر دگرديسي داراييهاي زيستي براي فروش، تبديل به توليد كشاورزي يا افزايش داراييهاي زيستي.
• دگرديسي : شامل فرايندهاي رشد، تحليل، توليد و توليد مثل است كه به تغييرات كيفي يا كمّي دارايي زيستي ميانجامد.
6. فعاليت كشاورزي شامل انواع گوناگوني مانند پرورش احشام، درختكاري، كاشت گياهان يك ساله يا چند ساله، زراعت، كاشت درختان ميوه و نهالستان، پرورش گل و پرورش آبزيان است. برخي ويژگيهاي مشترك اين فعاليتها به شرح زير ميباشد :
الف. قابليت تغيير . حيوانات و گياهان زنده بهصورت بالقوه توانايي دگرديسي زيستي دارند،
ب. مديريت تغيير . مجموعه فعاليتهايي كه از طريق بهينهسازي و ايجاد شرايط لازم (از قبيل سطوح تغذيه، رطوبت، درجة حرارت، كود و نور) فرايند دگرديسي را تسهيل ميكند. چنين مديريتي فعاليت كشاورزي را از ساير فعاليتها متمايز ميسازد. براي مثال، بهرهبرداري از منابعي كه مديريت نميشود (از قبيل ماهيگيري در درياها و رودخانهها و قطع درختان جنگلي بدون انجام وظايف احياء) فعاليت كشاورزي نيست، و
ج. اندازهگيري تغيير . تغييرات كيفي (براي مثال، اصلاحنژاد، درجه غلظت، رسيده بودن، پوشش چربي، ميزان پروتئين و مقاومت بافتي) يا تغييرات كمي (براي مثال، توليد مثل، وزن، ابعاد حجمي، طول يا قطر الياف و تعداد جوانه) ناشي از دگرديسي به عنوان شاخصهاي فعاليت معمول مديريت، اندازهگيري و نظارت ميشود.