1. هدف این استاندارد تجویز رویه‌هایی است که واحد تجاری با
بکارگیری آنها اطمینان می‌یابد داراییها بیش از مبلغ بازیافتنی منعکس
نمی‌شود. یک دارایی، در صورتی کاهش ارزش دارد که مبلغ بازیافتنی ناشی از
فروش یا استفاده از دارایی، از مبلغ دفتری آن کمتر باشد. طبق این
استاندارد، واحد تجاری باید زیان کاهش ارزش را شناسایی کند. این
استاندارد همچنین الزامات برگشت زیان کاهش ارزش و افشا را تعیین می‌کند.
دامنه کاربرد
2. این استاندارد باید برای حسابداری کاهش ارزش کلیه داراییها، به‌استثنای موارد زیر، بکارگرفته شود:
الف. موجودی مواد و کالا (به استاندارد حسابداری شماره 8 با عنوان حسابداری موجودی مواد و کالا مراجعه شود).
ب. داراییهای ایجاد شده از طریق پیمانهای بلندمدت (به استاندارد حسابداری شماره 9 با عنوان حسابداری پیمانهای بلندمدت مراجعه شود).
ج. سرمایه‌گذاریهای جاری (به استاندارد حسابداری شماره 15 با عنوان حسابداری سرمایه‌گذاریها مراجعه شود).
دامنه کاربرد
2. این استاندارد باید برای حسابداری کاهش ارزش کلیه داراییها، به‌استثنای موارد زیر، بکارگرفته شود:
الف. موجودی مواد و کالا (به استاندارد حسابداری شماره 8 با عنوان حسابداری موجودی مواد و کالا مراجعه شود).
ب. داراییهای ایجاد شده از طریق پیمانهای بلندمدت (به استاندارد حسابداری شماره 9 با عنوان حسابداری پیمانهای بلندمدت مراجعه شود).
ج. سرمایه‌گذاریهای جاری (به استاندارد حسابداری شماره 15 با عنوان حسابداری سرمایه‌گذاریها مراجعه شود).
جزییات بیشتر در ادامه مطلب .
د. داراییهای زیستی غیر مولد که به ارزش منصفانه پس از کسر مخارج
برآوردی زمان فروش اندازه‌گیری می‌شوند (به استاندارد حسابداری شماره 26 با
عنوان فعالیتهای کشاورزی مراجعه شود).
ﻫ. داراییهای غیرجاری (یا مجموعه‌های واحدی) که طبق استاندارد حسابداری شماره 31 با عنوان داراییهای غیرجاری نگهداری شده برای فروش و عملیات متوقف شده به عنوان نگهداری شده برای فروش طبقه‌بندی می‌شود.
3. این استاندارد در مورد موجودی مواد و کالا، سرمایه‌گذاریهای جاری، و داراییهای ایجاد شده از طریق پیمانهای بلندمدت و داراییهای غیرجاری (و یا مجموعه‌های واحد) طبقه‌بندی شده به عنوان نگهداری شده برای فروش کاربرد ندارد، زیرا استانداردهای حسابداری مربوط به این داراییها دربرگیرنده الزامات خاصی برای شناسایی و اندازه‌گیری کاهش ارزش آنها می‌باشد.
تعاریف
4. اصطلاحات ذیل در این استاندارد با معانی مشخص زیر بکار رفته است:
• ارزش اقتصادی: ارزش فعلی خالص جریانهای نقدی آتی مورد انتظار ناشی از کاربرد مستمر دارایی یا واحد مولد وجه نقد، از جمله جریانهای نقدی ناشی از واگذاری نهایی آن است.
• ارزش باقیمانده: مبلغ برآوردی که واحد تجاری در حال حاضر می‌تواند از واگذاری دارایی پس از کسر مخارج برآوردی واگذاری بدست آورد، با این فرض که دارایی در وضعیت متصور در پایان عمر مفید باشد.
• استهلاک: تخصیص سیستماتیک مبلغ استهلاک‌پذیر یک دارایی طی عمر مفید آن.
• بازار فعال: عبارت است از بازاری که کلیه شرایط زیر را دارد :
الف. اقلام مبادله شده در بازار متجانس هستند،
ب. معمولاً خریداران و فروشندگان مایل در هر زمان وجود دارند، و
ج. قیمتها برای عموم قابل دسترس است.
• خالص ارزش فروش: مبلغ وجه نقد یا معادل آن که از طریق فروش یک دارایی یا واحد مولد وجه نقد در شرایط عادی و پس از کسر کلیه مخارج فروش حاصل می‌شود.
• داراییهای مشترک: داراییهایی بجز سرقفلی است که در ایجاد جریانهای نقدی آتی واحد مولد وجه نقد مورد بررسی و نیز سایر واحدهای مولد وجه نقد نقش دارد.
• زیان کاهش ارزش: مازاد مبلغ دفتری یک دارایی یا واحد مولد وجه نقد نسبت به مبلغ بازیافتنی آن است.
• عمر مفید عبارت است از :
الف. مدت زمانی که انتظار می‌رود دارایی، مورد استفاده واحد تجاری قرار گیرد، یا
ب. تعداد تولید یا واحدهای مقداری مشابه که انتظار می‌رود در فرایند استفاده از دارایی توسط واحد تجاری تحصیل شود.
ﻫ. داراییهای غیرجاری (یا مجموعه‌های واحدی) که طبق استاندارد حسابداری شماره 31 با عنوان داراییهای غیرجاری نگهداری شده برای فروش و عملیات متوقف شده به عنوان نگهداری شده برای فروش طبقه‌بندی می‌شود.
3. این استاندارد در مورد موجودی مواد و کالا، سرمایه‌گذاریهای جاری، و داراییهای ایجاد شده از طریق پیمانهای بلندمدت و داراییهای غیرجاری (و یا مجموعه‌های واحد) طبقه‌بندی شده به عنوان نگهداری شده برای فروش کاربرد ندارد، زیرا استانداردهای حسابداری مربوط به این داراییها دربرگیرنده الزامات خاصی برای شناسایی و اندازه‌گیری کاهش ارزش آنها می‌باشد.
تعاریف
4. اصطلاحات ذیل در این استاندارد با معانی مشخص زیر بکار رفته است:
• ارزش اقتصادی: ارزش فعلی خالص جریانهای نقدی آتی مورد انتظار ناشی از کاربرد مستمر دارایی یا واحد مولد وجه نقد، از جمله جریانهای نقدی ناشی از واگذاری نهایی آن است.
• ارزش باقیمانده: مبلغ برآوردی که واحد تجاری در حال حاضر می‌تواند از واگذاری دارایی پس از کسر مخارج برآوردی واگذاری بدست آورد، با این فرض که دارایی در وضعیت متصور در پایان عمر مفید باشد.
• استهلاک: تخصیص سیستماتیک مبلغ استهلاک‌پذیر یک دارایی طی عمر مفید آن.
• بازار فعال: عبارت است از بازاری که کلیه شرایط زیر را دارد :
الف. اقلام مبادله شده در بازار متجانس هستند،
ب. معمولاً خریداران و فروشندگان مایل در هر زمان وجود دارند، و
ج. قیمتها برای عموم قابل دسترس است.
• خالص ارزش فروش: مبلغ وجه نقد یا معادل آن که از طریق فروش یک دارایی یا واحد مولد وجه نقد در شرایط عادی و پس از کسر کلیه مخارج فروش حاصل می‌شود.
• داراییهای مشترک: داراییهایی بجز سرقفلی است که در ایجاد جریانهای نقدی آتی واحد مولد وجه نقد مورد بررسی و نیز سایر واحدهای مولد وجه نقد نقش دارد.
• زیان کاهش ارزش: مازاد مبلغ دفتری یک دارایی یا واحد مولد وجه نقد نسبت به مبلغ بازیافتنی آن است.
• عمر مفید عبارت است از :
الف. مدت زمانی که انتظار می‌رود دارایی، مورد استفاده واحد تجاری قرار گیرد، یا
ب. تعداد تولید یا واحدهای مقداری مشابه که انتظار می‌رود در فرایند استفاده از دارایی توسط واحد تجاری تحصیل شود.
مفاهیم حسابداری صنعتی 
عملیات مربوط به دارایی ثابت مشهود 
ﻣﻄﺎﻟﺒﺎﺕ 
نحوه کدینگ حسابداری 
عناصر تشکیل دهنده حسابداری .jpg "شرکت تضامنی چیست ؟")
شرکت تضامنی چیست ؟_20135.jpg "تعریف شرکت و انواع آن")
تعریف شرکت و انواع آن
20 اشتباه اظهارنامهی مالیاتی
نحوه گزارش معاملات فصلی
ﺍﺳﻨﺎﺩ ﺗﺠﺎﺭﯼ
اصول حسابداری چیست؟
مفهوم و تعریف موجودی مواد و کالا 
درآمد و تولید ملی چیست ؟
انواع معاملات تجارتی
بررسي يک ماشين حساب
تعریف رشد اقتصادی
اجزاء اصلی معادله اساسی حسابداری
برات چیست ؟
قانون تأمین اجتماعی-فصل چهارم
فنون مذاکرات-فصل سوم_23184.jpg "تعریفی کوتاه از حجم مبنا")
تعریفی کوتاه از حجم مبنا
فنون مذاکرات-فصل اول_135519.jpg "تاریخچه ای مختصر از بازار ارز")
تاریخچه ای مختصر از بازار ارز
بانک و بانکداری در ایران
استاندارد حسابداري شماره 26-فعاليتهاي كشاورزي
قانون کار جمهوري اسلامی ایران-فصل سوم