ﺍﺳﻨﺎﺩ ﺗﺠﺎﺭﯼ

ﺑﺮﺍﺕ
ﺑﺮﺍﺕ ﺳﻨﺪﯼ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﻮﺟﺐ ﺁﻥ ﺷﺨﺺ (ﺻﺎﺩﺭ ﮐﻨﻨﺪﻩ) ﺑﻪ ﺩﯾﮕﺮﯼ (ﻣﺤﺎﻝ ﻋﻠﯿﻪ) ﺩﺳﺘﻮﺭ ﭘﺮﺩﺍﺧﺖ ﻣﺒﻠﻐﯽ ﻣﻌﯿﻦ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺳﺮﺭﺳﯿﺪ ﻣﻌﯿﻦ ﯾﺎ ﻋﻨﺪﺍﻟﻤﻄﺎﻟﺒﻪ ﺑﻪ ﺷﺨﺺ ﺛﺎﻟﺚ ﯾﺎ ﺑﻪ ﺣﻮﺍﻟﻪ ﮐﺮﺩ ﺍﻭ ﭘﺮﺩﺍﺧﺖ ﮐﻨﺪ.
ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﺍﯾﻦ ﮐﻪ ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﻣﺸﮑﻼﺕ ﺗﺠﺎﺭ ﺩﺭ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺟﺎﺑﺠﺎﯾﯽ ﭘﻮﻝ ﺑﻮﺩﻩ ﮐﻪ ﻫﻤﺮﺍﻩ ﺑﺎ ﺧﻄﺮﺍﺕ ﺯﯾﺎﺩﯼ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺍﺯ ﺑﺮﺍﺕ ﺑﺴﯿﺎﺭ ﺭﺍﯾﺞ ﺑﻮﺩﻩ , ﺍﻣﺮﻭﺯﻩ ﺗﺠﺎﺭ ﺑﺎ ﻣﺮﺍﺟﻌﻪ ﺑﻪ ﺳﯿﺴﺘﻢ ﺑﺎﻧﮑﯽ ﻭ ﺑﺎﻧﮑﺪﺍﺭﯼ ﺍﻟﮑﺘﺮﻭﻧﯿﮑﯽ ﻧﯿﺎﺯﻫﺎﯼ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﺮ ﻃﺮﻑ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ ﺍﻣﺎ ﺑﺎ ﺍﯾﻦ ﻭﺟﻮﺩ ﺍﺯ ﺑﺮﺍﺕ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﯾﮏ ﻭﺳﯿﻠﻪ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺑﺮﺍﯼ ﮐﺴﺐ ﺍﻋﺘﺒﺎﺭ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ.
ﺍﮔﺮ ﻭﮐﯿﻞ ﺷﻤﺎ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺑﺎﺏ ﺁﮔﺎﻫﯽ ﮐﺎﻣﻞ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻧﺪ ﺷﻤﺎ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺧﺼﻮﺹ ﺭﺍﻫﻨﻤﺎﯾﯽ ﮐﺎﻣﻞ ﮐﻨﺪ. ﭼﻨﺎﻥ ﭼﻪ ﻣﺎﯾﻠﯿﺪ ﺩﺭ ﺧﺼﻮﺹ ﺑﺮﺍﺕ ﺍﻃﻼﻋﺎﺕ ﺑﯿﺸﺘﺮﯼ ﮐﺴﺐ ﮐﻨﯿﺪ ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻧﯿﺪ ﺑﺎ ﺩﻓﺘﺮ ﺍﯾﻦ ﻣﻮﺳﺴﻪ ﺗﻤﺎﺱ ﺣﺎﺻﻞ ﻧﻤﺎﯾﯿﺪ.


ﺳﻔﺘﻪ
ﺳﻨﺪﯼ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﻮﺟﺐ ﺁﻥ ﺻﺎﺩﺭ ﮐﻨﻨﺪﻩ ﻣﺘﻌﻬﺪ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ﻣﺒﻠﻎ ﻣﻌﯿﻦ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻭﻋﺪﻩ ﻣﻌﯿﻦ ﯾﺎ ﻋﻨﺪﺍﻟﻤﻄﺎﻟﺒﻪ ﺩﺭ ﻭﺟﻪ ﮔﯿﺮﻧﺪﻩ ﺁﻥ ﯾﺎ ﺑﻪ ﺣﻮﺍﻟﻪ ﮐﺮﺩ ﺍﻭ ﭘﺮﺩﺍﺧﺖ ﮐﻨﺪ (ﻣﺎﺩﻩ 307 ﻗﺎﻧﻮﻥ ﺗﺠﺎﺭﺕ).ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﺳﻔﺘﻪ ﺑﺮﺍﯼ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﯾﮏ ﺳﻨﺪ ﺗﺠﺎﺭﯼ ﻣﻮﺭﺩ ﭘﺬﯾﺮﺵ ﻗﺮﺍﺭ ﮔﯿﺮﺩ ﻭ ﺍﺯ ﻣﺰاﯾﺎﯼ ﻗﺎﻧﻮﻥ ﺗﺠﺎﺭﺕ ﺑﺮﺍﯼ ﺍﺳﻨﺎﺩ ﺗﺠﺎﺭﯼ ﺑﻬﺮﻩ ﻣﻨﺪ ﺷﻮﺩ ﺑﺎﯾﺪ ﺩﺍﺭﺍﯼ ﻣﻬﺮ ﯾﺎ ﺍﻣﻀﺎﯼ ﺻﺎﺩﺭ ﮐﻨﻨﺪﻩ , ﺗﺎﺭﯾﺦ ﺻﺪﻭﺭ , ﺗﺎﺭﯾﺦ ﭘﺮﺩﺍﺧﺖ , ﻣﺒﻠﻎ ﻣﻌﯿﻦ ﻭ ﮔﯿﺮﻧﺪﻩ ﻭﺟﻪ ﺑﺎﺷﺪ. ﺑﻨﺎﺑﺮﺍﯾﻦ ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻥ ﮔﻔﺖ ﺍﺻﻮﻻ ﺳﻔﺘﻪ ﻧﯿﺰ ﺍﺯ ﺟﻬﺖ ﺷﮑﻠﯽ ﻭ ﻣﺎﻫﻮﯼ ﻣﺸﺎﺑﻪ ﺑﺮﺍﺕ ﺍﺳﺖ.
ﺍﻣﺮﻭﺯﻩ ﺳﻔﺘﻪ ﺍﺯ ﺍﺳﻨﺎﺩ ﺗﺠﺎﺭﯼ ﺭﺍﯾﺞ ﺩﺭ ﺍﯾﺮﺍﻥ ﻣﺤﺴﻮﺏ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ﻭ ﺧﯿﻠﯽ ﺍﺯ ﻣﺮﺩﻡ ﺁﮔﺎﻩ ﻧﯿﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺳﻔﺘﻪ ﺩﺍﺭﺍﯼ ﺍﺛﺮ ﺣﻘﻮﻗﯽ ﺍﻟﺰﺍﻡ ﺁﻭﺭ ﻭ ﻧﯿﺰ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺍﻭﺻﺎﻑ ﺗﺠﺮﯾﺪﯼ ﺁﻥ ﺑﺎﯾﺪ ﺩﺭ ﺻﺪﻭﺭﺵ ﺩﻗﺖ ﺯﯾﺎﺩﯼ ﮐﺮﺩ. ﭼﻨﺎﻧﭽﻪ ﺩﺭ ﺑﺎﺏ ﺳﻔﺘﻪ ﻧﯿﺎﺯ ﺑﻪ ﻭﮐﯿﻞ ﺩﺍﺭﯾﺪ ﺑﺎ ﻣﺎ ﺗﻤﺎﺱ ﺣﺎﺻﻞ ﻓﺮﻣﺎﯾﯿﺪ ﻭ ﻣﻄﻤﺌﻦ ﺑﺎﺷﯿﺪ ﺩﺭ ﻣﻮﺳﺴﻪ ﺣﻘﻮﻗﯽ ﻣﺎ ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ ﻣﺸﺎﻭﺭﺍﻥ ﺩﺭ ﺧﺼﻮﺹ ﺍﻣﻮﺭ ﺣﻘﻮﻗﯽ ﺭﺍﺟﻊ ﺑﻪ ﺍﺳﻨﺎﺩ ﺗﺠﺎﺭﯼ ﺷﻤﺎ ﺭﺍ ﺭﺍﻫﻨﻤﺎﯾﯽ ﺧﻮﺍﻫﻨﺪ ﮐﺮﺩ.


ﭼﮏ
ﺗﻌﺮﯾﻒ ﭼﮏ ﺩﺭ ﻣﺎﺩﻩ 310 ﻗﺎﻧﻮﻥ ﺗﺠﺎﺭﺕ ﺁﻣﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﻘﺮﺭ ﻣﯽ ﺩﺍﺭﺩ: «ﭼﮏ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺍﯼ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﻮﺟﺐ ﺁﻥ ﺻﺎﺩﺭ ﮐﻨﻨﺪﻩ ﻭﺟﻮﻫﯽ ﺭﺍ ﮐﻪ ﻧﺰﺩ ﻣﺤﺎﻝ ﻋﻠﯿﻪ ﺩﺍﺭﺩ ﮐﻼ ﯾﺎ ﺑﻌﻀﺎ ﻣﺴﺘﺮﺩ ﯾﺎ ﺑﻪ ﺩﯾﮕﺮﯼ ﻭﺍﮔﺬﺍﺭ ﻣﯽ ﻧﻤﺎﯾﺪ».
ﺍﺯ ﻇﺎﻫﺮ ﻣﺎﺩﻩ ﭼﻨﯿﻦ ﺑﺮ ﻣﯽ ﺁﯾﺪ ﮐﻪ ﻣﺤﺎﻝ ﻋﻠﯿﻪ ﭼﮏ ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻧﺪ ﻫﺮ ﺷﺨﺺ ﺣﻘﯿﻘﯽ ﯾﺎ ﺣﻘﻮﻗﯽ ﺑﺎﺷﺪ ﺍﻣﺎ ﺑﺎﯾﺪ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﻇﻬﻮﺭ ﺩﺳﺖ ﺷﺴﺖ ﭼﺮﺍ ﮐﻪ ﻃﺒﻖ ﻣﺎﺩﻩ 2 ﻗﺎﻧﻮﻥ ﺻﺪﻭﺭ ﭼﮏ , ﭼﮏ ﺳﻨﺪﯼ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺮ ﻋﻬﺪﻩ ﺑﺎﻧﮏ ﺻﺎﺩﺭ ﺷﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ ﻭ ﻣﺤﺎﻝ ﻋﻠﯿﻪ ﺁﻥ ﺑﺎﻧﮏ ﺑﺎﺷﺪ.
ﭘﺲ ﺍﺳﻨﺎﺩ ﺻﺎﺩﺭ ﺷﺪﻩ ﺍﺯ ﺳﻮﯼ ﺳﺎﯾﺮ ﻣﻮﺳﺴﺎﺕ ﻣﺎﻟﯽ ﻭﻟﻮ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻣﻘﺎﻡ ﭘﺮﺩﺍﺧﺖ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﭼﮏ ﻧﺒﻮﺩﻩ ﻭ ﻧﻮﻋﯽ ﺣﻮﺍﻟﻪ ﻣﺤﺴﻮﺏ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ﻭ ﺑﺪﯾﻦ ﺧﺎﻃﺮ ﺍﺯ ﻣﺰﺍﯾﺎﯼ ﻗﺎﻧﻮﻥ ﺗﺠﺎﺭﺕ ﺩﺭ ﺧﺼﻮﺹ ﺍﺳﻨﺎﺩ ﺗﺠﺎﺭﯼ ﺑﯽ ﺑﻬﺮﻩ ﺍﻧﺪ.
ﻃﺒﻖ ﻣﺎﺩﻩ ۳۱۱ ﻗﺎﻧﻮﻥ ﺗﺠﺎﺭﺕ: ﺩﺭ ﭼﮏ ﺑﺎﯾﺪ ﻣﺤﻞ ﻭ ﺗﺎﺭﯾﺦ ﺻﺪﻭﺭ ﻗﯿﺪ ﺷﻮﺩ ﻭ ﺑﻪ ﺍﻣﻀﺎﯼ ﺻﺎﺩﺭ ﮐﻨﻨﺪﻩ ﺑﺮﺳﺪ. ﭘﺮﺩﺍﺧﺖ ﻭﺟﻪ ﭼﮏ ﻧﺒﺎﯾﺪ ﻭﻋﺪﻩ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﭼﮏ ﻣﻤﮑﻦ ﺍﺳﺖ ﺩﺭ ﻭﺟﻪ ﺷﺨﺺ ﻣﻌﯿﻦ ﯾﺎ ﺩﺭ ﻭﺟﻪ ﺣﺎﻣﻞ ﺻﺎﺩﺭ ﺷﻮﺩ.


ﺍﺷﺘﺮﺍﮎ ﺑﻴﻦ ﺑﺮﺍﺕ ﻭ ﺳﻔﺘﻪ
ﺑﻴﻦ ﺳﻔﺘﻪ ﻭ ﺑﺮﺍﺕ ﻭﺟﻮﻩ ﺍﺷﺘﺮﺍﮎ ﺯﻳﺎﺩﻯ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺭﺩ ﮐﻪ ﺑﻪ ﭼﻨﺪ ﻧﻤﻮﻧﻪ ﺁﻥ ﺍﺷﺎﺭﻩ ﻣﻰ‌ﺷﻮﺩ:
ﻣﺎﺩﻩ ۳۰۹ ﻗﺎﻧﻮﻥ ﺗﺠﺎﺭﺕ ﻣﻰ‌ﮔﻮﻳﺪ (ﺗﻤﺎﻡ ﻣﻘﺮﺭﺍﺕ ﺭﺍﺟﻊ ﺑﻪ ﺑﺮﻭﺍﺕ ﺗﺠﺎﺭﺗﻰ ﺍﺯ ﻣﺒﺤﺚ ﭼﻬﺎﺭﻡ ﺍﻟﻰ ﺁﺧﺮ ﻓﺼﻞ ﺍﻭﻝ ﺍﻳﻦ ﺑﺎﺏ ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﻓﺘﻪ ﻃﻠﺐ ﻧﻴﺰ ﻻﺯﻡ‌ﺍﻟﺮﻋﺎﻳﻪ ﻣﻰ‌ﺑﺎﺷﺪ.)
1. ﺳﻔﺘﻪ ﻧﻴﺰ ﻣﻤﮑﻦ ﺍﺳﺖ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺑﺮﺍﺕ ﻭﻋﺪﻩ‌ﺩﺍﺭ ﺑﺎﺷﺪ ﻳﻌﻨﻰ ﺑﺮﺍﻯ ﻣﺪﺗﻰ ﺑﻌﺪ ﺻﺎﺩﺭ ﺷﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ‌ﺻﻮﺭﺕ ﻣﻘﺮﺭﺍﺕ ﻣﺮﺑﻮﻁ ﺑﻪ ﺑﺮﺍﺕ ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﻭﻋﺪﻩ, ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﺳﻔﺘﻪ ﻫﻢ ﺟﺎﺭﻯ ﺍﺳﺖ.
2. ﺍﻧﺘﻘﺎﻝ ﺑﺮﺍﺕ ﺍﺯ ﻃﺮﻳﻖ ﻇﻬﺮﻧﻮﻳﺴﻰ ﺑﻪ‌ﻋﻤﻞ ﻣﻰ‌ﺁﻳﺪ ﻳﻌﻨﻰ ﺑﺎ ﭘﺸﺖ‌ﻧﻮﻳﺴﻲ, ﺑﺮﺍﺕ ﺍﺯ ﻓﺮﺩﻯ ﺑﻪ ﻓﺮﺩ ﺩﻳﮕﺮ ﺍﻧﺘﻘﺎﻝ ﻣﻰ‌ﻳﺎﺑﺪ ﻫﻤﻴﻦ ﻗﺎﻋﺪﻩ ﻭ ﺭﻭﺵ ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﺳﻔﺘﻪ ﻧﻴﺰ ﺟﺎﺭﻯ ﺍﺳﺖ.
3. ﻇﻬﺮﻧﻮﻳﺴﺎﻥ ﺳﻔﺘﻪ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻇﻬﺮﻧﻮﻳﺴﺎﻥ ﺑﺮﺍﺕ ﺩﺭ ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺩﺍﺭﻧﺪﻩ ﺁﻥ ﺩﺍﺭﺍﻯ ﻣﺴﻮٔﻭﻟﻴﺖ ﺗﻀﺎﻣﻨﻰ ﺑﻮﺩﻩ ﻭ ﻣﺘﻌﻬﺪ ﺑﻪ ﭘﺮﺩﺍﺧﺖ ﺁﻥ ﻣﻰ‌ﺑﺎﺷﺪ.
4. ﺍﺣﮑﺎﻡ ﻭ ﻣﻘﺮﺭﺍﺗﻰ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻫﻨﮕﺎﻡ ﻭﺭﺷﮑﺴﺘﮕﻰ ﺗﺎﺟﺮ ﻳﺎ ﺷﺮﮐﺖ ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﺑﺮﺍﺕ ﺭﻋﺎﻳﺖ ﻣﻰ‌ﮔﺮﺩﺩ ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﺳﻔﺘﻪ ﻧﻴﺰ ﻻﺯﻡ‌ﺍﻟﺮﻋﺎﻳﻪ ﻣﻰ‌ﺑﺎﺷﺪ.
۵. ﺍﻋﺘﺮﺍﺽ ﺑﻪ ﻋﺪﻡ ﭘﺮﺩﺍﺧﺖ ﺳﻔﺘﻪ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺍﻋﺘﺮﺍﺽ ﺑﻪ ﻣﻮﺍﺭﺩﻯ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻭﺟﻪ ﺑﺮﺍﺕ ﭘﺮﺩﺍﺧﺖ ﻧﻤﻰ‌ﮔﺮﺩﺩ.
۶. ﻗﻮﺍﻧﻴﻦ ﺧﺎﺭﺟﻰ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﺑﺮﺍﺕ ﺑﺎﻳﺪ ﺭﻋﺎﻳﺖ ﺷﻮﺩ ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﺳﻔﺘﻪ ﻧﻴﺰ ﻻﺯﻡ‌ﺍﻟﺮﻋﺎﻳﻪ ﻣﻰ‌ﺑﺎﺷﺪ
۷. ﭘﺮﺩﺍﺧﺖ ﻭ ﺗﺄﺩﻳﻪ ﻭﺟﻪ ﺳﻔﺘﻪ ﻫﻢ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺑﺮﺍﺕ ﻣﻤﮑﻦ ﺍﺳﺖ ﺑﻪ‌ﻭﺳﻴﻠﻪ ﺷﺨﺺ ﺛﺎﻟﺜﻰ ﺑﻪ‌‌ﻋﻤﻞ ﺁﻳﺪ ﺩﺭ ﭼﻨﻴﻦ ﻣﻮﺍﺭﺩﻯ ﻫﻤﺎﻥ ﻗﻮﺍﻋﺪ ﻭ ﻣﻘﺮﺭﺍﺗﻰ ﮐﻪ ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﺑﺮﺍﺕ ﺭﻋﺎﻳﺖ ﻣﻰ‌ﺷﻮﺩ ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﺳﻔﺘﻪ ﻧﻴﺰ ﻣﺮﻋﻰ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺑﻮﺩ.


ﺗﻔﺎﻭﺕ ﭼﮏ ﺑﺎ ﺳﻔﺘﻪ ﻭ ﺑﺮﺍﺕ
1.ﭼﮏ ﺩﺭ ﺣﮑﻢ ﺍﺳﻨﺎﺩ ﻻﺯﻡ ﺍﻻﺟﺮﺍ ﺍﺳﺖ (ﺑﺮ ﺧﻼﻑ ﺳﻔﺘﻪ ﻭ ﺑﺮﺍﺕ).
2.ﭼﮏ ﺩﺍﺭﺍﯼ ﺿﻤﺎﻧﺖ ﺍﺟﺮﺍﯼ ﮐﯿﻔﺮﯼ ﻧﯿﺰ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ (ﺑﺮ ﺧﻼﻑ ﺳﻔﺘﻪ ﻭ ﺑﺮﺍﺕ ﮐﻪ ﻓﻘﻂ ﺩﺍﺭﺍﯼ ﺿﻤﺎﻧﺖ ﺍﺟﺮﺍﯼ ﺣﻘﻮﻗﯽ ﻫﺴﺘﻨﺪ.
3.ﻣﺒﻠﻎ ﺗﻤﺒﺮ ﻣﺎﻟﯿﺎﺗﯽ ﭼﮏ ﺑﺮ ﺧﻼﻑ ﺳﻔﺘﻪ ﻭ ﺑﺮﺍﺕ ﺛﺎﺑﺖ ﺍﺳﺖ.
4. ﭼﮏ ﺑﺮ ﺧﻼﻑ ﺑﺮﺍﺕ ﻭ ﺳﻔﺘﻪ ﺍﺯ ﺍﺳﻨﺎﺩ ﺑﺎﻧﮑﯽ ﻣﺤﺴﻮﺏ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ﭼﺮﺍ ﮐﻪ ﻣﺤﺎﻝ ﻋﻠﯿﻪ ﺁﻥ ﺑﺎﻧﮏ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ.


ﺧﺼﻮﺻﯿﺎﺕ ﻣﺸﺘﺮﮎ ﺑﺮﺍﺕ ، ﺳﻔﺘﻪ ﻭ ﭼﮏ
1- ﻫﺮ ﺳﻪ ﺳﻨﺪ ﻭﺳﯿﻠﻪ ﭘﺮﺩﺍﺧﺖ ﻫﺴﺘﻨﺪ. ﺻﺮﻑ ﺩﺍﺩﻥ ﺍﯾﻦ ﺍﺳﻨﺎﺩ ﺑﻪ ﻃﻠﺒﮑﺎﺭ ﭘﺮﺩﺍﺧﺖ ﺑﺪﻫﯽ ﻣﺤﺴﻮﺏ ﻧﻤﯽ ﺷﻮﺩ ﺗﺎ ﻣﻮﺟﺐ ﺑﺮﺍﺋﺖ ﻣﺪﯾﻮﻥ ﮔﺮﺩﺩ.
2- ﻫﺮ ﺳﻪ ﺳﻨﺪ ﻭﺳﯿﻠﻪ ﮐﺴﺐ ﺍﻋﺘﺒﺎﺭ ﻫﺴﺘﻨﺪ. ﺩﺭ ﻭﺍﻗﻊ ﺗﺎﺟﺮ ﺑﺎ ﺩﺍﺩﻥ ﺍﺳﻨﺎﺩ ﺗﺠﺎﺭﯼ ﻣﺪﺕ ﺩﺍﺭ ﻭ ﭘﺬﯾﺮﺵ ﺁﻥ ﺍﺯ ﺳﻮﯼ ﻓﺮﻭﺷﻨﺪﮔﺎﻥ ﮐﺎﻻ ﻭ ﺧﺪﻣﺎﺕ ﺑﻪ ﻭﺍﺳﻄﻪ ﺍﯾﻦ ﺍﺳﻨﺎﺩ ﮐﺴﺐ ﺍﻋﺘﺒﺎﺭ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ.
3- ﻫﺮ ﺳﻪ ﺳﻨﺪ ﻣﻌﺮﻑ ﻭﺟﻪ ﻧﻘﺪ ﻭ ﭘﻮﻝ ﺑﻮﺩﻩ ﻭ ﺍﺭﺯﺵ ﺁﻧﻬﺎ ﻣﻌﺎﺩﻝ ﻣﺒﻠﻐﯽ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺧﻮﺩ ﺍﯾﻦ ﺍﺳﻨﺎﺩ ﻗﯿﺪ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ.
4- ﻫﺮ ﺳﻪ ﺳﻨﺪ ﻣﻌﺮﻑ ﻃﻠﺐ ﺩﺍﺭﻧﺪﻩ ﺁﻥ ﻣﺤﺴﻮﺏ ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ.
5- ﻋﻤﺮ ﻫﺮ ﺳﻪ ﺳﻨﺪ ﻣﻌﻤﻮﻻ ﮐﻮﺗﺎﻩ ﺍﺳﺖ.
6- ﻫﺮ ﺳﻪ ﺳﻨﺪ ﺩﺍﺭﺍﯼ ﺗﻤﺒﺮ ﻣﺎﻟﯿﺎﺗﯽ ﻫﺴﺘﻨﺪ , ﻣﺒﻠﻎ ﺗﻤﺒﺮ ﺑﺮﺍﺕ ﻭ ﺳﻔﺘﻪ ﺑﻪ ﺗﻨﺎﺳﺐ ﻣﺒﻠﻎ ﺁﻧﻬﺎﺳﺖ ﺍﻣﺎ ﺗﻤﺒﺮ ﭼﮏ ﺻﺮﻑ ﻧﻈﺮ ﻣﺒﻠﻎ ﺁﻥ ﺛﺎﺑﺖ ﺍﺳﺖ.