برگشت خوردن چک، همیشه دغدغه دارندگان و البته صادرکنندگان آن بوده است. در شرایط رکود اقتصادی که پول کافی برای انجام تعهدات مالی در اختیار فعالان اقتصادی قرار ندارد، چک‌های برگشتی، به میزان قابل توجهی افزایش می‌یابد.
واژه چک که از همان زمان متداول بوده و تا امروز هم باقی مانده،واژه ای فارسی به معنای قباله، منشور و عهدنامه می باشد.
در تعریف این سند از منظر قانون باید بگوییم که قانون‌گزار تعریف دقیقی از این سند ارائه نداده است و فقط به معرفی چک (ماده 310 قانون تجارت) و انواع آن (ماده 1 قانون صدور چک) بسنده نموده است.
مطابق ماده 310 قانون تجارت چک نوشته ای است که به موجب آن صادرکننده وجوهی را که در نزد محال علیه دارد کلاً یا بعضاً مسترد یا به دیگری واگذار می نماید.
اما در هر صورت برای صدور آن باید شرایطی که از نظر قانونی لازم است،رعایت شود والا با ضمانت اجرای قانونی مواجه می شویم.
در چک باید محل و تاریخ صدور(ناظر به ذکر روز،ماه و سال است که مطابق قانون صدور چک می تواند وعده دار باشد) قید شده و به امضای صادرکننده (اثر انگشت در حکم امضا) برسد و مبلغ قابل پرداخت نیز باید مشخص باشد.
برچسب ها : چک , چک چیست , چک برگشتی , چک برگشتی چیست , روش های صدور چک , انتقال چک , تعریف چک , چک در وجه حامل چیست , اسناد تجارتی , وصف تجریدی چک , روش های پیگیری چک برگشتی , چک پرداخت نشدنی , جرم صدور چک , چک بی محل , ظهرنویس , قانون صدور چک , اموال منقول , مقررات چک , قانون تجارت , موسسات اعتباری ,